Zamiokulkas: podlewanie, wymagania, pielęgnacja. Jak dbać o zamiokulkas? Najważniejsze zasady

Zamiokulkas to nie tylko piękna, ale i bardzo wytrzymała roślina. Jej obecność zapewni pomieszczeniu świetny wygląd oraz czyste powietrze. Jak dbać o zamiokulkasa? Podlewanie, uprawa i pielęgnacja zamiokulkasa – poznaj szczegóły.

Zamiokulkas – co to za roślina? 

Zamiokulkas to bardzo wytrzymała roślina wieloletnia, która oryginalnie pochodzi z afrykańskich terenów zwrotnikowych oraz podzwrotnikowych. Ze względu na swoje naturalne rozmieszczenie geograficzne zamiokulkas charakteryzuje się małymi wymaganiami i dużą odpornością na niesprzyjające warunki lub nie do końca prawidłową pielęgnację. Na roślinę składają się zbite kłącza, z których wyrastają grube łodygi osiągające od 50 do 80 cm. Na nich znajdują się równomiernie rozłożone liście o podłużno-eliptycznym kształcie.

Zamiokulkas zazwyczaj przyjmuje barwę intensywnej zieleni. Wśród popularnych odmian rośliny można wyróżnić znany zamiokulkas zamiolistny, zamiokulkas czarny – raven, który ma czarne ubarwienie czy też zamiokulkas zenzi będący miniaturową odmianą o zwartym pokroju. Każda z odmian stanowi nie tylko estetyczny, ale i funkcjonalny element. Zamiokulkas oczyszcza powietrze poprzez produkcję dużej ilości tlenu i wchłanianie CO2. Ozdobna roślina pełni więc funkcję naturalnego filtra.

Jak dbać o zamiokulkas? Polecamy zadbać o odpowiednie środki ochrony roślin:

Jakie wymagania ma zamiokulkas? Porady pielęgnacyjne

Ze względu na swoje pochodzenie, zamiokulkas nie posiada wygórowanych wymagań pielęgnacyjnych. Gorący klimat, z którego się wywodzi, sprawił, że roślina lubi ciepło i posiada dużą tolerancję na suszę – może przetrwać nawet do 4 miesięcy bez wody. Jest to więc świetna roślina dla początkujących, zapominalskich lub podróżujących, którzy miewają problemy z utrzymaniem kwiatów przy życiu. Mimo wysokiej odporności na niesprzyjające warunki zamiokulkas ma swoje preferencje. Chcąc pozwolić roślinie na swobodny wzrost, musisz zwrócić uwagę m.in. na stanowisko, doniczkę i ziemię zamiokulkasa.

Sprawdź też: Lampion chiński, czyli ceropegia woodii — gatunki, pielęgnacja, rozmnażanie. Wszystko o ceropegii

Stanowisko dla zamiokulkasa

Optymalnym stanowiskiem dla rośliny jest półcienista ekspozycja zachodnia. Zamiokulkas lubi rozproszone światło, które dociera do niego przez około 16 godzin na dobę. Afrykańskie pochodzenie przyczyniło się do ciepłolubności rośliny. Zamiokulkas świetnie rozwija się w temperaturach oscylujących wokół 20–25°C. W zimowym okresie potrzebuje nieco niższych temperatur, które jednak nie wynoszą mniej niż 16°C. Roślina nie przetrwa przy ochłodzeniu poniżej 5°C.

Mimo upodobania zamiokulkasa do ciepła należy uważać z jego ekspozycją na słońce. Trwałe, zbyt mocne oświetlenie może powodować pojawianie się brązowych plam na liściach. Zamiokulkas nie lubi silnych przeciągów, na które reaguje zrzucaniem listków. Warto też wiedzieć, że zamiokulkas wygina się w stronę oświetlenia. Aby zapobiec opadaniu poszczególnych łodyg, dobrze jest co jakiś czas obrócić doniczkę, aby naświetlenie rośliny było równomierne.

Podłoże – jaką ziemię wybrać dla zamiokulkasa?

Ziemia dla zamiokulkasa powinna być żyzna, próchnicza i przepuszczalna. Roślina będzie dobrze się rozwijać w podłożu o odczynie lekko kwaśnym, czyli mającym ph 5,5-6,5. Oprócz ziemi przy sadzeniu zamiokulkasa należy pamiętać również o dodaniu do gleby piasku lub drobnego żwiru oraz umieszczeniu drenażu na dnie doniczki. Dobrym rozwiązaniem będzie zakup keramzytu. To kruszywo z naturalnej gliny, po ułożeniu pod glebą, zapewni jej spulchnienie i zabezpieczy korzenie przed nadmiernym odparowywaniem wilgoci. Wpłynie to na pozytywny rozwój i wzrost zamiokulkasa.

Zamiokulkas – jaka doniczka będzie idealna?

Idealna doniczka dla zamiokulkasa to taka, która pozwoli mu swobodnie rosnąć. Zamiokulkas preferuje lekko ciasne dla korzeni, ale zarazem szerokie doniczki pozwalające na rozrost jego kłączy. Zbyt wąskie plastikowe pojemniki będą jednak męczące dla rośliny, a w ostatecznym rozrachunku mogą nawet pęknąć. Warto postawić na bardziej wytrzymałą doniczkę ceramiczną o szerokiej średnicy. Kupując młodą roślinę, trzeba pamiętać, że rozwinięty zamiokulkas potrafi osiągnąć duże rozmiary, a więc z czasem będzie potrzebował sporej oraz stabilnej donicy.

Uprawa zamiokulkasa – jak dbać o roślinę?

Oprócz dobrania odpowiedniego stanowiska, donicy i ziemi, czyli tak naprawdę początkowych etapów, jakie obejmuje pielęgnacja zamiokulkasa, roślina ma jeszcze pewne wymagania uprawne. Nie są one jednak duże. Zamiokulkas, zwany żelazną rośliną, ma budowę pozwalającą właścicielowi na rzadkie podlewanie i przesadzanie, a także łatwe rozmnażanie. Uprawa zamiokulkasa nie będzie więc dużym wyzwaniem, przez co każdy jej podoła. Jak dbać o zamiokulkasa?

Podlewanie zamiokulkasa

Zamiokulkas ma charakterystyczną strukturę łodyg i kłączy, która przekłada się na dużą zdolność gromadzenia wody. Zgrubiałe pędy przechowujące życiodajny płyn to element rośliny wytworzony ze względu na warunki, w jakich naturalnie występuje na łonie natury. Zamiokulkas w swoich łodygach wytworzył system, który pozwala mu przetrwać okresy suszy w trudnych klimatycznie, afrykańskich regionach czy sawannach. Niezwykła umiejętność gromadzenia wody wiąże się z niewielką potrzebą podlewania rośliny. Zamiokulkasa należy nawadniać w momencie, gdy wierzchnia część ziemi w jego doniczce będzie sucha. Nie trzeba stale kontrolować tego czynnika, w obawie o zbyt mocne przesuszenie podłoża. Zamiokulkas lepiej zniesie brak wody niż jej nadmierną ilość. Jak już wspominaliśmy – roślina potrafi przetrwać nawet 4 miesiące suszy. Natomiast gdy będzie przelewana, jej liście zaczną żółknąć, a kłącze gnić, co doprowadzi do obumarcia.

Wyświetl ten post na Instagramie.

Post udostępniony przez Wsparcie dla rękodzielników (@wyjatkowe_polskie_rekodzielo)

Zapotrzebowanie na wodę w przypadku zamiokulkasa będzie zależne od kilku czynników. Jeśli roślina zostanie usytuowana na stanowisku zacienionym, należy ograniczyć jej podlewanie. Podobnie w przypadku nastania okresu zimowego – wraz ze spadkiem temperatur, zmniejszy się „pragnienie” zamiokulkasa.

Przesadzanie zamiokulkasa

Zamiokulkas to roślina, która lubi mieć nieco ściśnięte korzenie. Jednak z czasem będzie potrzebować przesadzenia do większej doniczki. Młode osobniki powinno się przesadzać mniej więcej co rok, w celu zapewnienia im komfortowego rozrostu. Natomiast starszym, dojrzałym zamiokulkasom warto zmienić donicę po około 2 lub 3 latach. Kupując nowy pojemnik dla rośliny, należy wybrać taki, który będzie tylko nieco większy od dotychczasowego. Dobrze, jeśli średnica donicy wzrośnie o około 3 cm. Proces przesadzania najlepiej przeprowadzić wczesną wiosną, np. w marcu lub kwietniu. W jego trakcie należy delikatnie obchodzić się z rośliną, która ma bardzo wrażliwe i kruche kłącza.

Przy przesadzaniu zamiokulkasa zadbaj o dobrą ziemię:

Rozmnażanie zamiokulkasa

Rozmnażanie zamiokulkasa można przeprowadzić na dwa sposoby – przez podział kłącza lub z sadzonek liściowych. Najlepiej dokonać tego w trakcie przesadzania rośliny. Chcąc rozmnożyć zamiokulkasa poprzez sadzonki, musisz odciąć jego listki z dolnej części łodygi i umieścić je w glebie. Sadzonki powinny być przechowywane w temperaturze ok. 22-23°C i wilgotnym podłożu. Po 4 tygodniach rośliny powinny się ukorzenić. W ciągu jednego roku roślina wypuszcza od 4 do 7 nowych pędów, które są jej główną ozdobą. Rzadko zdarza się, że zamiokulkas wydaje kwiaty.

Przy rozmnażaniu zamiokulkasa trzeba wiedzieć, że zawiera on toksyczne substancje. Trujący zamiokulkas, a dokładniej jego soki, mogą spowodować podrażnienia lub nawet zatrucie, uważaj więc w trakcie prac przy roślinie. Warto mieć to również na uwadze, jeśli posiadasz zwierzę. Zamiokulkas i kot to zdecydowanie złe połączenie.

Najczęstsze choroby zamiokulkasa

Choroby zamiokulkasa zazwyczaj są skutkiem nadmiernej ekspozycji na słońce lub przelania. Jeśli roślina będzie za bardzo naświetlana, na jej liściach pojawią się brązowe plamy. Natomiast na skutek przelania, zamiokulkas zachoruje na fytoftorozę, wywołaną przez grzyby. Oznaki takiej infekcji to wodniste lub żółte plamy na liściach oraz gnicie, które zauważysz też w przypadku choroby bakteryjnej.

Zamiokulkas to żelazna roślina, którą polubią niewprawieni i zapominalscy amatorzy ogrodnictwa. Wysoka odporność na warunki atmosferyczne oraz niskie zapotrzebowanie na wodę to główne zalety uprawy zamiokulkasa. Łatwa pielęgnacja w połączeniu z efektownym wyglądem sprawiają, że jest to roślina, o którą warto wzbogacić swoje wnętrze.

Sprawdź też: Pilea peperomioides, czyli pieniążek. Odmiany rośliny, jak pielęgnować, podlewać i rozmnażać – wszystko o pieniążku