V-Sync to technologia, która pojawia się od paru lat w prawie każdej grze. Jednak nie wszyscy gracze wiedzą, co tak właściwie robi synchronizacja pionowa. Czy te ustawienia graficzne usprawniają płynność rozgrywki, czy wręcz przeciwnie?
Co to jest V-Sync?
Synchronizacja pionowa pojawiła się w grach parę dobrych lat temu. Jednak do tej pory na internetowych forach spotkać się można z długimi dyskusjami na jej temat. Pojawiają się na nich także podstawowe pytania w stylu: co to jest V-Sync lub V-Sync – włączyć, czy nie? Zacznijmy więc od elementarnej wiedzy na temat V-Sync.
V-Sync, czy też synchronizacja pionowa, to technologia, dzięki której unikniemy tzw. rozdarcia obrazu. Takie anomalie można zauważyć w momencie, w którym częstotliwość odświeżania monitora nie pokrywa się z liczbą wyświetlanych klatek na sekundę. Większość standardowych monitorów LCD potrafi pokazać w ciągu sekundy 60 różnych obrazów. Dodatkowo ekran działa podobnie do zegara – każda z klatek pojawia się na nim przez tyle samo czasu, w identycznych odstępach.
Każda z nich przesyłana jest do monitora z karty graficznej, która oczywiście jest w stanie wyprodukować więcej niż 60 klatek w sekundę. Tu pojawia się wspomniany wyżej problem. W przypadku, gdy liczba wygenerowanych obrazów jest wyższa od GHz monitora, może pojawiać się screen tearing. Wyświetlacz po prostu nie może nadążyć i wyświetla dwie klatki naraz. Efekt ten jest szczególnie widoczny podczas szybkich ruchów i dużym zmianom scenerii.
Zobacz: Ray tracing – co to jest? Sprawdzamy, co nam daje ray tracing w grach
V-Sync poniekąd niweluje ten problem. Technologia umożliwia zsynchronizowanie karty graficznej z możliwościami monitora. Synchronizacja pionowa sprawia, że podczas jednego odświeżenia, następna klatka zostanie wyświetlona, dopiero po pełnym narysowaniu poprzedniej. Dzięki temu podczas buforowania wyświetlana będzie wyłącznie jedna klatka.
Wpływ synchronizacji pionowej na rozgrywkę
V-Sync jest trochę jak miecz obusieczny. Z jednej strony pozwala cieszyć się płynnym obrazem idealnie przystosowanym do możliwości monitora. Z drugiej natomiast, przy najmniejszym spadku FPS-ów obcina ich liczbę o połowę. Korzystanie z synchronizacji pionowej zaleca się jedynie graczom, których sprzęt jest w stanie, w każdej sytuacji, wyciągnąć ponad 60 klatek na sekundę. Jeśli twój komputer spełnia ten warunek, możesz teraz zadawać sobie pytanie: jak V-Sync właściwie wpływa na rozgrywkę?
Synchronizacja pionowa w dużym stopniu wygładza rozgrywkę poprzez ciągłe wyświetlanie odpowiedniej liczby FPS. Gra wydaje się płynniejsza zwłaszcza przy szybszych ruchach. To rozwiązanie sprawdzi się w każdym gatunku, jednak jego działanie najlepiej widać w dynamicznych, pełnych akcji produkcjach, jak np. strzelanki, czy gry wyścigowe. Tak jak wspomnieliśmy wyżej, V-Sync przede wszystkim zapobiega rozdarciom ekranu. Dodatkowo płynny obraz daje graczom przewagę także w grach online. W produkcjach, w których różnica pomiędzy sukcesem a klęską liczona jest w milisekundach, screen tearing może mocno zaszkodzić.
Minusy V-Sync – rwanie obrazu
Synchronizacja pionowa przy stałych FPS-ach to jedna z kluczowych kwestii do ustawienia w grach. Jednak jak reaguje V-Sync na nagły spadek klatek? Jeśli ta opcja jest wyłączona, to brakujące klatki uzupełniane są swoimi kopiami, przez co małych spadków płynności praktycznie nie zauważymy. W czasie, w którym na ekranie wyświetlana jest ten sam obraz, karta graficzna ma czas, aby przygotować następny. Przy włączonej synchronizacji pionowej jest to niemożliwe.
Technologia wymusza wyświetlanie wyłącznie jednej klatki na ekranie, przez co pamięć karty graficznej zapchana jest przez wygenerowaną awaryjnie kopię. Uniemożliwia to płynne nadrabianie utraconych FPS-ów, wyświetlając co drugi wygenerowany obraz. Mówiąc prościej: V-Sync nie zna półśrodków – wyświetla albo pełną liczbę klatek lub tylko jej połowę. Przez to synchronizacja pionowa działa wbrew swojemu naczelnemu założeniu i znacznie zmniejsza płynność rozgrywki.
Niektórzy producenci kart graficznych znaleźli na to rozwiązanie. Adaptująca się synchronizacja pionowa, bo o niej mowa to naprawdę prosta idea. W momentach, w których ilość klatek na sekundę spada poniżej czasu odświeżania monitora, V-Sync po prostu się wyłącza. W ten sposób można cieszyć się wszystkimi plusami synchronizacji pionowej, nie bojąc się o brak płynności rozgrywki.
V-Sync a G-Sync i FreeSync – porównanie
Alternatywami dla V-Sync są G-Sync oraz FreeSync. Obie te technologie wymagają specjalnego monitora. Synchronizacja pionowa wymusza na karcie graficznej dostosowanie się do ekranu. W przypadku G-Sync jest na odwrót – to wyświetlacz zmienia swój czas odświeżania. Dzieje się to dzięki specjalnemu chipowi od NVIDIA. W momencie, w którym nasz sprzęt nie radzi sobie z utrzymaniem 30 klatek na sekundę, G-Sync podwaja częstotliwość buforowania. W ten sposób można uzyskać efekt płynnej rozgrywki, na dość niskich FPS-ach. To rozwiązanie jest zdecydowanie lepsze od standardowego V-Sync. Jedynym jego minusem jest dostępność. Chip odpowiadający za G-Sync znajdziemy wyłącznie w monitorach kompatybilnych z kartami graficznymi NVIDIA.
FreeSync z kolei opiera się na powszechnie dostępnej technologii AdaptiveSync i działa w zgodzie z podzespołami AMD. Ten rodzaj V-Sync cieszy się szerokim zakresem odświeżania – od 9 aż o 240 GHz. FreeSync zwykle jest zawarty w każdym monitorze wyposażonym w tzw. DisplayPort. Przez to ta technologie jest zdecydowanie łatwiej dostępna od G-Sync. Trzeba jednak przyznać, że jej „kuzyn” lepiej radzi sobie przy spadkach klatek na sekundę. Jeśli ich liczba spadnie poniżej 30, FreeSync zacznie zachowywać się jak zwykły V-Sync.
Kiedy włączyć lub wyłączyć V-Sync?
Synchronizacja pionowa, aby działać w pełni swoich możliwości, potrzebuje utrzymania przez komputer stabilnych 60 FPS-ów. Jeśli wiesz, że twój komputer może mieć problemy z tym zadaniem, lepiej unikaj tej opcji w ustawieniach gry. Oczywiście, jeśli na twoim sprzęcie tylko czasami zdarza się doświadczyć spadków klatek, to powinieneś zainteresować się technologią G-Sync. Oprócz tego, w tym przypadku dobrze jest się rozejrzeć za opcją Potrójnego buforowania, która w pewnym sensie niweluje negatywne skutki V-Sync. Dzięki dodatkowemu buforowi, pamięć karty graficznej nie jest zapełniona i płynnie generuje kolejne obrazy. Graczom, którzy często widzą klatkowanie zdecydowanie odradza się korzystanie z V-Sync. Zamiast wygładzenia obrazu otrzymają jedynie jeszcze mniej FPS-ów.
V-Sync to błogosławieństwo i klątwa w jednym. Nawet najlepsze komputery okazjonalnie zgubią kilka klatek, czy to przez złą optymalizację gry, czy przez ogrom elementów koniecznych do wygenerowania. Z jednej strony możliwa utrata połowy FPS-ów brzmi jak wypowiedzenie wyroku na płynną rozgrywkę. Z drugiej, kiedy V-Sync działa jak należy, efekt wygładzenia rozgrywki potrafi być oszałamiający. Każdy gracz powinien sam zdecydować, czy jego sprzęt podoła wymaganiom synchronizacji pionowej. Przy tej decyzji gamerzy często czują się jak ekran przy niskich FPS-ach – są mocno rozdarci.
Źródło obrazka głównego: reddit.com
