Najnowsze odkrycie fizyków może oznaczać, że czarne dziury w kosmosie są w stanie wytwarzać przez cały czas wiele ciężkich metali tj. złoto czy srebro. Jak do tego dochodzi? Dowiesz się z naszego artykułu.
Dostępność tego cennego kruszca na naszej planecie pochodzi z… kosmosu! Choć jest to dosyć szokująca informacja, to taka jest prawda. Badania naukowe w tej dziedzinie dowiodły, że na samym początku podczas powstawania Ziemi, została ona zbombardowana deszczem meteorytów powstałych na skutek fuzji ciężkich pierwiastków w kosmosie. A w jaki sposób można wytworzyć złoto w przestrzeni kosmicznej?
Sprawdź też: Jak wygląda ziemia z kosmosu? Sprawdź najlepsze zdjęcia. Gdzie je oglądać?
Czarna dziura produkuje złoto – jak to możliwe?
Zanim odpowiemy na to pytanie, należy krótko wyjaśnić jakim zjawiskiem i na czym polega czarna dziura. Jest to obszar w kosmosie w którym żadne światło lub obiekt nie jest w stanie go opuścić ze względu na wpływ grawitacji. Powstawanie historyczne min. złota w “tradycyjny sposób” polega na wybuchu supernowej lub zderzeniu gwiazd neutronowych. Niemiecki astrofizyk Oliver Just zaobserwował, że wirujący chaos w obszarze czarnej dziury ze względu na zasysanie pyłu wraz z gazami może wyprodukować nowe pierwiastki.
Powstanie pierwiastka wynika z konwersji protonów w neutrony do której potrzeba ekstremalnych warunków – rzekomo właśnie takie są stwarzane przez czarne dziury. Materia znajdująca się w najbliższym obszarze zaczyna wirować nad powierzchnią czarnej dziury, a w rezultacie powstaje z niej “dysk akrecyjny”. Warto powiedzieć, że materia ciągle się rozpędza i w momencie gdy zgromadzonej energii jest na tyle dużo, może zacząć powstawać złoto.
„W naszym badaniu po raz pierwszy systematycznie badaliśmy współczynniki konwersji neutronów i protonów dla dużej liczby konfiguracji dysków za pomocą skomplikowanych symulacji komputerowych i odkryliśmy, że dyski są bardzo bogate w neutrony, o ile są spełnione pewne warunki”
Oliver Just – Astrofizyk Centrum Badań Ciężkich Jonów GSI Helmholtz w Niemczech
Ważną kwestią jest waga ww. dysku, nie może być ona za mała, ani za duża. Jeśli będzie on niedostatecznie ciężki – nie rozpędzi się do potrzebnej prędkości, z kolei zbyt duża waga doprowadzi do odwrotnej reakcji, czyli rozpadu beta plus. W jego wyniku powstanie jądro o mniejszej liczbie atomów. Waga dysku powinna wynosić jedną setną, a jedną dziesiątą masy słońca.
Ciężko objąć rozumem ile to jest kilogramów i jak ogromny jest to obiekt. Gwiazda centralna waży 1,9884 kwintyliona kilogramów – tyle co Ziemia mnożąc 332 946 razy. Trzeba przyznać, że masa Słońca robi wrażenie.
Choć niestety tego złota nie sprowadzimy na naszą planetę, to dzięki naukowcom wiemy, że takie zjawisko ma miejsce w kosmosie.
